Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Λαμπρό παράδειγμα ήθους κι ανθρωπισμού



Πέρασαν κιόλας 12 μήνες από τότε που φίλος μας, ο συνάδελφός μας Γιώργος Κοίλιαρης άρχισε το μεγάλο ταξίδι προς την αιωνιότητα. Ο Γιώργος τραυματίστηκε σε ανθρωπιστική αποστολή στο Αφγανιστάν, μεταφέρθηκε στην Ελλάδα κι έχασε τη μάχη στις 15 Νοεμβρίου 2008. Ήταν η τελευταία από τις δεκάδες αποστολές που είχε κάνει στις χώρες του Ιράκ, της Παλαιστίνης, του Λιβάνου, της Βοσνίας, του Ναγκόρνο Καραμπάχ, της Γεωργίας και του Σουδάν. Εξαίρετος συνάδελφος, αληθινός φίλος, σπάνιος άνθρωπος. Αυτός ήταν ο Γιώργος Κοίλιαρης και έτσι θα τον θυμόμαστε πάντα. Όλοι οφείλουμε, τιμώντας τη μνήμη του να ακολουθήσουμε το φωτεινό του παράδειγμα και τις διδαχές του. Το πρωί φίλοι και συνάδελφοί του βρέθηκαν στο νεκροταφείο Ζωγράφου και τέλεσαν τρισάγιο.
Ο Γιώργος είχε τραυματιστεί σοβαρά στις 9 Οκτωβρίου στον αυχένα και τη σπονδυλική στήλη όταν ανατράπηκε το αυτοκίνητό του. Μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και μετά στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ΚΑΤ, όπου υποβλήθηκε σε κρίσιμη επέμβαση.
Ως πολεμικός ανταποκριτής είχε βρεθεί πολλές φορές στις εμπόλεμες ζώνες της Παλαιστίνης, του Λιβάνου, του Ιράκ, της Βοσνίας, του Ναγκόρνο Καραμπάχ, της Γεωργίας, του Σουδάν, του Αφγανιστάν.
Κατά την διαμονή του σε ορεινά χωριά του Βορειοανατολικού Αφγανιστάν, ο Γιώργος Κοίλιαρης είχε ευαισθητοποιηθεί από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης του ντόπιου πληθυσμού. Οι άνθρωποι εκεί ζουν χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, επαρκή ρουχισμό, τροφή και εκπαίδευση.
Σπάνιος άνθρωπος, εξαιρετικός δημοσιογράφος, μοναδικός φίλος. Ανήσυχο πνεύμα. Ήθελε πάντα να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Χωρίς να παραγνωρίζει τον κίνδυνο, προτιμούσε την έρευνα και το ρεπορτάζ από μια αναπαυτική καρέκλα.
Οι αληθινοί φίλοι δεν απομακρύνονται ποτέ ο ένας από τον άλλο. Θα έχουμε το λαμπερό σου παράδειγμα να μας οδηγεί. Θα έχουμε τις διδαχές σου. Θα θυμόμαστε ότι δεν έκανες δημοσιογραφία από το τηλέφωνο ή από το γραφείο. Θα θυμόμαστε ότι μας δίδασκες ήθος και ηθική.
Θα έχουμε οδηγό το λαμπρό σου παράδειγμα συναδελφικής αλληλεγγύης. Θα κρατήσουμε το πηγαίο σου χαμόγελο και το ευρηματικό σου χιούμορ. Θα θυμόμαστε όλοι ότι ήσουν αληθινός και αυθόρμητος. Ότι ήσουν παλικάρι. Το' λεγε η ψυχή σου. Το 'λεγε η καρδιά σου.
Πηγή: news.ert.gr

Πρωινός καφές με το πενάκι του ΚΥΡ


Κάντε κλικ στην εικόνα κι απολαύστε ανεπανάληπτο ΚΥΡ
Σημ.Ζείδωρον:Παρακαλούμε το αγαπητό fimotro.blogspot.com να ανεβάζει νωρίτερα τον ΚΥΡ ώστε η αντιγραφή μας να προλαβαίνει τον πρωινό καφέ των φίλων μας!!!
Ευχαριστούμε

Τα πρωτοσέλιδα της Κυριακής


Τώρα και σε βίντεο τα πρωτοσέλιδα από τo
 enimerwsi-gr.blogspot.com

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

Το χρονογράφημα του Σαββάτου


Εμβόλια,ανοσίες,ανοησίες ...
Της ΕΛΕΝΑΣ ΑΚΡΙΤΑ 
«ΝΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΙ κανείς ή να μην εμβολιαστεί;» αναρωτιόταν ο Άμλετ σούρνοντας τη μαύρη μπέρτα του στο σάπιο βασίλειο της Δανιμαρκίας! «Ιδού η απορία» ανέκραζε μόνος του, διότι η Οφηλία- εντελώς αναξιόπιστο άτομο- δεν ήταν για να ανοίξεις ούτε σπίτι ούτε διάλογο. Κι επειδή οι κακές γλώσσες λένε ότι ο Άμλετ είχε φωτίσει το μαλλί δυο τόνους κι έγερνε επικινδύνως προς το πλατινέ, του γινόταν ακόμα πιο βασανιστικό το δίλημμά του.

Κι ο Άμλετ είχε για την πάρτη του δίλημμα. Εμείς που είμαστε τριμελής οικογένεια, έχουμε τρίλημμα. Να εμβολιαστούμε ή να μην εμβολιαστούμε; Τη βελόνα πώς να την αξιοποιήσουμε; Να κάνουμε ένεση ή να ράψουμε κουμπότρυπες;

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΦΟΡΕΙΣ (όχι των μικροβίων, οι κρατικοί) λένε να το πράξουμε το απονενοημένο. Την άκουσα χτες πάλι στην τηλεόραση τη φορέα: μόνο που δεν ήρθε σπίτι μου με την ενεσάρα.

Αγχώνομαι, μπερδεύομαι, προβληματίζομαι, αποσυντονίζομαι! Μιλάω με τον γιατρό μου:

- Να το ρημαδοκάνουμε, ναι ή όχι;

- Τι να σου πω, εγώ πάντως στην οικογένειά μου δεν το έκανα!

Εγώ γιατί να το κάνω στη δική μου οικογένεια, τσακωμένοι είμαστε; Η μανούλα μου κι ο γιόκας μας στο πηγάδι κατούρησαν; Κι αν η παρενέργεια παραφυλάει στα μαύρα σκοτάδια; Αν μας την έχει στημένη στην επόμενη γωνία; Αν κάνει ντου, βρε πονηρή, στα στέκια που αράζεις; Αφού κανένας δεν ξέρει από πού κρατάει η σκούφια της- της παρενέργειας πάντα;

ΛΕΝΕ ΚΑΤΙ ιατρικά συγγράμματα: «Το εμβόλιο Η1Ν1 2009 περιέχει αδρανοποιημένο ιό Η1Ν1»! Πες έτσι, να συνεννοηθούμε, χαρά μου! Πες το να το καταλάβουμε! Προχτές με τις κολλητές μου την καλή του κουβέντα είχαμετου αδρανοποιημένου! «Τι να γίνεται αυτή η ψυχή, χαθήκαμε με τον Η1Ν1, ούτε φωνή ούτε ακρόαση!». Ωχ, μάνα μου! Ωχ μάνα μου, μάνα μου, μάνα μου, αγχώθηκα πάλι! Δεν θέλω να γίνω πειραματόζωο, χάμστερ για το καλό της επιστήμης! Ωχ μάνα μου, μάνα μου, μάνα μου! ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΣ αυτός ο ντουβρουτζάς είναι δεν είναι έξι μηνών υπόθεση! Ο ιός ταυτοποιήθηκε τον Απρίλη, φρέσκο πράγμα! Απρίλη μου ξανθέ (κι αυτός ξανθός) και Μάη μυρωδάτε, τι να κάνω, αγάπη μου; Τι να κάνω που ερωτώ κι απάντηση δεν βρίσκω: Πότε προλάβανε, πότε βγάλανε το εμβόλιο, πότε το τεστάρανε, πού το τεστάρανε; Και για ποιες κατηγορίες ατόμων είναι απαγορευτικός ο εμβολιασμός; Αυτό ποιος το γνωρίζει; Αυτό εμείς πότε θα το μάθουμε; Πριν το κάνουμε ή αφού τον κλάψουμε τον μακαρίτη;

Γιατί εδώ διαβάζω ότι το 1976 είχε ξαμοληθεί στην αγορά ένα εμβόλιο που αφορούσε συγγενή ιό κι έφερε τα γονίδια της γρίπης των χοίρων. Κι αυτό λέει, αποσύρθηκε τότε πυξ λαξ γιατί προκαλούσε ένα σπάνιο- και πολύ σοβαρόνευρολογικό σύνδρομο! Κατά τα άλλα, λειώνουμε ένα κρεμοσάπουνο την ημέρα για να απολυμαίνουμε τα χέρια μας. Έχουμε κλειστεί στα σπίτια μας κι όταν είμαστε στο τσακίρ κέφι, χτυπάμε έναν γύρο στο τετράγωνο να πάνε τα φαρμάκια κάτω!

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ βέβαια πάνε σχολείο! Μέσα στην τάξη βήχει ο διπλανός, φτύνει ο πισινός, καταρρέει ο έξω αριστερά! Ένα σχολείο ανοίγει, δέκα κλείνουν! Πήγανε τελειόφοιτοι πενταήμερες σε Βιέννη και Πράγα κι επιστρέψανε αποσυναρμολογημένοι:

σαν πλεϊμομπίλ ένα πράγμα! Τι θα κάνουμε; Πώς θα αντιδράσουμε; Ωχ, μάνα μου, μάνα μου, μάνα μου, αγχώθηκα πάλι!

Πες με τρελή, πες με ιδιότροπη, αλλά δεν τη θέλω, ρε παιδάκι μου, την παρενέργεια!

Δεν τη γουστάρω, πώς το λένε; Αρκετά ψήνεται στο γκριλ ο εγκέφαλός μας από κινητά και μόντεμ! Αρκετά τρώμε τρελές αγελάδες και άλλα βοοειδή! Αρκετά με τις ντομάτες που έχουν πάθει κρίση ταυτότητας και νομίζουν ότι είναι κομοδίνα!

Όχι ΚΑΙ αυτό, Βαγγελίστρα μου! Όχι μπρος γκρεμός (χοίρος) και πίσω ρέμα (εμβόλιο)! Βρείτε τα οι γιατροί, ξεκαθαρίστε τα, βάλτε τα κάτω, πάνω, αριστερά, δεξιά, όπου σας φωτίσει ο Μεγαλοδύναμος. Και μετά να το σηκώσω το μανίκι (στο μπράτσο γίνεται αυτό τώρα ή να πάθω επιπρόσθετη υστερία;)!

Αλλά για την ώρα, δεν θα πάρω! Χίλια συγγνώμη, αλλά μόλις έφαγα! Άντε βρε και περαστικά μας οι ανύπαντρες!

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Ε(λεος) Ρ(ε) Τ(ομάρια)


                    ΕΡΤ το μαγαζί των ημετέρων

Ελεος,ήμαρτον!!!
Δεν ξέρω αν απόψε είδατε την εκπομπή του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου και δεν ξέρω αν την είδε και κάποιος εισαγγελέας.
Αν το 1/10 από όσα ελέχθησαν και καταγγέλθηκαν επωνύμως από συνδικαλιστές της κρατικής τηλεόρασης είναι αλήθεια τότε πρέπει αυτή τη στιγμή,πριν ξημερώσει,να κλείσει το μαγαζί.
Να συλληφθούν με συνοπτικές (ναι αποφασίζομεν και διατάσσομεν) διαδικασίες οι πολιτικοί  προϊστάμενοι κι όλοι όσοι διετέλεσαν πρόεδροι,αντιπρόεδροι,σύμβουλοι κι ότι άλλο.
Να συλληφθούν ακόμα και αυτοί που τα καταγγέλλουν τώρα,κατόπιν εορτής,για συγκάλυψη εγκληματιών.
Να συλληφθούν και αυτοί που συνέταξαν και ενέκριναν τον κανονισμό λειτουργίας της ΕΡΤ και άνοιξαν το δρόμο για το μεγάλο φαγοπότι των έξυπνων εις βάρος των κορόιδων.
Τα λεγόμενα για τις αμοιβές του Σπύρου Παπαδόπουλου και των αδελφών Μαγγίρα είναι πταισματάκια μπροστά στο χρήμα που μοιράζονται μεταξύ τους οι ημέτεροι.
Πέρα από τα χιλιάρικα που εισέπραττε ο πρόεδρος της ΕΡΤ είχε και 11,ναι ΕΝΤΕΚΑ,συμβούλους που ο καθένας εισέπραττε 200.000 ευρώ το χρόνο!
Διάολε,τι είδους συμβουλές έδιναν αυτοί οι άνθρωποι,πότε προλάβαιναν να συσκεφθούν όλοι αυτοί και τι τον χρειάζονταν τον πρόεδρο η ΕΡΤ αν είχε την ανάγκη τόσων συμβούλων;
Κουμπάρος πρωθυπουργού λάμβανε 40.000 το χρόνο χωρίς να ξέρει που βρίσκεται η ΕΡΤ.
Ροδακινοπαραγωγός  που πούλαγε στις λαϊκές ήταν και παχυλά αμειβόμενος εξωτερικός συνεργάτης.
Πληθώρα ατόμων από τους περίπου 5.000 υπαλλήλους και συνεργάτες δεν πατάνε ποτέ το πόδι τους στο μαγαζί.
Παραγωγές που μπορεί να γίνουν με υπαλλήλους της ΕΡΤ σχεδόν τζάμπα ανατίθενται σε εξωτερικά συνεργεία με εξωφρενικά ποσά.
Αθλητικοί αγώνες διπλοπληρώνονται και τριπλοπληρώνονται από τα ταμεία της ΕΡΤ.
Σήριαλ που δεν βλέπονται αγοράζονται και μπαίνουν στα συρτάρια με εντολή των πολιτικών προϊσταμένων!
Μιλάμε για όργιο καταλήστευσης του δημοσίου χρήματος.
Ολα αυτά συμβαίνουν την ώρα που άλλοι εργαζόμενοι εξευτελίζονται με την 4ωρη απασχόληση και τα 400 ευρώ μισθό το μήνα.
Την ίδια ώρα που ο Γιώργος Κοίλιαρης,που άφησε τη ζωή του στο μέτωπο του πολέμου,έπαιρνε 800 μόλις ευρώ.
Μόνο όσα ανέφερε ο πρώην πρόεδρος της ΕΡΤ Μιχάλης Βεργίτσης και ο νυν διευθύνων σύμβουλος Τζών Καλημέρης αρκούν για να πάνε κάποιοι ισόβια στον Κορυδαλλό.
Το μαγαζί που πληρώνει και συντηρεί ο Ελληνικός λαός,μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ υποχρεωτικά,είναι στην κυριολεξία μια παχιά αγελάδα που την αρμέγουν χωρίς ντροπή οι πανέξυπνοι και τυχάρπαστοι καλαμοκαβαλάρηδες της εκάστοτε  εξουσίας.
Κλείστε το το ρημάδι απόψε κιόλας αφού ο σκοπός λειτουργίας της ΕΡΤ κατάντησε να είναι η κονόμα των πονηρών και το βόλεμα των κομματικών φίλων.
Κύριε πρωθυπουργέ ζητήστε την κασέτα της εκπομπής από το ΑLTER και τολμήστε να ξεβρομίσετε την κόπρο που συσσωρεύτηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια από τη μεταπολίτευση και δω.
Βάλτε τέλος στο πλουσιότατο φαγοπότι των επιτήδειων που διαφεντεύουν το μαγαζί της Αγίας Παρασκευής.


Σχόλιο Ζείδωρον:Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η εκπομπή ήταν υπέροχη κι έβγαλε πάρα πολλές ειδήσεις.Ομως Μάκη μου έχουμε και για σένα ένα ερώτημα:γιατί η εκπομπή έγινε τώρα που παραιτήθηκε ο κύριος Παναγόπουλος από πρόεδρος της ΕΡΤ κι όχι πιο νωρίς;
Ολα μα όλα ανεξαιρέτως όσα ελέχθησαν απόψε συμβαίνουν από υπάρξεως του μαγαζιού!

update:Διαβάστε και την σημερινή ανάρτηση στο ΚΕΝΤΡΙ

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Πόσο αθώα είναι τα εμβόλια;





Δείτε με πολύ προσοχή αυτό το βίντεο

Ο υδράργυρος, μια από τις πιο τοξικές ουσίες για τον ανθρώπινο οργανισμό, χρησιμοποιείται ως συντηρητικό στα εμβόλια. Αναφέρεται ως Thimerosal και περιέχει 50%ethyl mercury, οργανική σύνθεση του υδραργύρου...
Το πιο σοβαρό όμως είναι το γεγονός ότι ο υδράργυρος θεωρείται ύποπτος και για πρόκληση αυτισμού. Η εισαγωγή και η χρήση του Thimerosal ως συντηρητικού στις αρχές του 1930 συμπίπτει με την αρχική περιγραφή του αυτισμού στο τέλος του 1930 από τον παιδοψυχολόγο Leo Kanner, όπως αναφέρει ο J.T.Kent στην Ομοιοπαθητική Ιατρική (Μαρτ. 2003). Επίσης υπάρχει σύνδεση της νόσου Αλτσχάιμερ με τον υδράργυρο και το αλουμίνιο, που χρησιμοποιούνται ως συντηρητικά στα εμβόλια
Οι χρόνιες παρενέργειες που αναφέρονται στη βιβλιογραφία είναι μεταξύ άλλων: χαλάρωση των οδόντων, νεφρική ανεπάρκεια, μυϊκός τρόμος, σπασμοί των άκρων, σοβαρές διαταραχές προσωπικότητας και πολλά συμπτώματα από το κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως καταγράφει ο γιατρός Σπύρος Α. Κυβέλλος.
Πηγή: vasiliastismonaxias.blogspot.com

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Στη μνήμη του Κώστα Σταμούλη,παλαίμαχου άσου του Παναιτωλικού






ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΩΛΕΙΑ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΣΤΑΜΟΥΛΗ...συγκίνηση σε όλο τον αθλητικό και πνευματικό κόσμο!!!
Η μέρα είναι ιδιαίτερα φορτισμένη, γιατί καλούμαστε να γράψουμε δυο γραμμές, για ένα άνθρωπο που δεν μπορεί να χωρέσει στα καλούπια της σύγχρονης τεχνολογίας.

 Ο Κώστας Σταμούλης έφυγε χθες από τη ζωή, αφήνοντας εμάς φτωχότερους από έναν ΑΝΘΡΩΠΟ, με κεφαλαία γράμματα όπως καταλάβατε... 
"Ανθρωπος που αγαπούσε τον Φώτη Κόντογλου, δεν μπορούσε παρά να ήταν πολύ μεγάλος", είπε ο Αγρινιώτης ζωγράφος Χρ. Γαρουφαλής για τον Κώστα Σταμούλη, σε συνομιλία που είχαμε σήμερα το απόγευμα.
Και συμπλήρωσε: "Παρά το γεγονός ότι ορισμένοι υψηλοί κύκλοι δεν τον αξιοποίησαν όπως έπρεπε, ο Κώστας Σταμούλης, είναι μεγάλη απώλεια για το Αγρίνιο και γενικότερα την κοινωνία, πιστεύοντας ότι είναι μία από τις μεγαλύτερες σύγχρονες μορφές για την πόλη και όχι μόνο".
Είχαμε την καλή τύχη νά...προκαλέσουμε κάπου το Μάϊο του 2003 τον Κώστα Σταμούλη στον επαγγελματικό του χώρο (Ομήρου στην Τράπεζα Αττικής), να μας παραχωρήσει μία γενική συνέντευξη αθλητικοκεντρική περισσότερο, αλλά και με κοινωνικές προεκτάσεις. Και δεν μας αρνήθηκε φυσικά...Τον Κώστα Σταμούλη τον είχαμε γνωρίσει λίγα χρόνια νωρίτερα από τις εκδηλώσεις της εφημερίδας ΑΓΡΙΝΙΟ ΣΠΟΡ, μιας που ο μακαρίτης εκδότης Λάζαρος Αραχωβίτης τον αγαπούσε πραγματικά πάρα πολύ και πάντα τον καλούσε να συμμετάσχει στις ετήσιες γιορτές αθλητισμού...Νομίζω ότι είναι ίσως και η μοναδική συνέντευξη που δόθηκε σε έντυπο του Αγρινίου, συγκεκριμένα στην ΟΜΑΔΑ του Χρ. Στούμπου στις 2 Ιουνίου του 2003...
Οι φορείς της πόλης, αλλά και οι παλιότερες διοικήσεις του Παναιτωλικού, είχαν...φροντίσει (να μην ξέρουν όπως θα άρμοζε), οι Αγρινιώτες του σήμερα ποιός ήταν ο Κώστας Σταμούλης.
Αλλά αύριο καλούμαστε να τον αποχαιρετίσουμε στο μεγάλο του ταξίδι, πέρα από κάθε σκέψη στο τι και πως από το χθες, αλλά με το βλέμμα μπροστά να δείξουμε κι εμείς την ανθρωπιά μας και να τιμήσουμε ίσως μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του Αγρινίου, των τελευταίων πολλών χρόνων...
Ως μνημόσυνο σήμερα, παραθέτουμε τα κομμάτια της εφημερίδας με την συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει τότε ο Κώστας Σταμούλης, όπου μας μίλαγε για τον Παναιτωλικό, την σύγχρονη κοινωνία, τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας, το ποδόσφαιρο, αλλά και για τα δικά του όνειρα και στόχους...έμελλε όμως 6 χρόνια αργότερα να σταματήσουν!!! Εκεί κάπου κοντά στις 4 το απόγευμα της μεγάλης γιορτής των αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, στις 8/11/2009!!!
ΚΩΣΤΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ
Η ανακοίνωση της ΠΑΕ Παναιτωλικός από το επίσημο σάϊτ της ομάδος :

8/11/09
Φτωχότερη είναι από σήμερα η οικογένεια του Παναιτωλικού, καθώς έφυγε πρόωρα από τη ζωή ένα εξέχων μέλος της. Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Κώστας Σταμούληςσε ηλικία 64 ετών έχασε τη μάχη που έδινε τους τελευταίους μήνες και βύθισε στο πένθος την ομάδα μας και όλους τους φιλάθλους που θα θυμούνται τον εξαιρετικό χαρακτήρα και την προσφορά του στον Παναιτωλικό. Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΑΕ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους του. Αντιπροσωπεία του Δ.Σ. θα παραστεί στη νεκρώσιμη ακολουθία που θα γίνει στον Ι.Ν. Αγ. Νικολάου Χαλανδρίου την Τρίτη 10 Νοεμβρίου και ώρα 10.30 π.μ. και στην ταφή που θα γίνει στις 3.00 μ.μ. της ίδιας μέρας στο Νεκροταφείο Αγρινίου.





Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Ετσι έπεσε το τείχος του Αίσχους


Κι όμως στην καρδιά της Ευρώπης υπήρχε μέχρι το τέλος

  σχεδόν του 20ου αιώνα το τείχος του Αίσχους


 Ο Γκύντερ Σαμπόβσκι ενδιαφέρεται πριν από όλα για το, όπως λένε οι Γερμανοί, «μεγάλο όλο» - όχι τις όποιες παρωνυχίδες. Αυτή η περιφρόνηση για τις λεπτομέρειες ήταν όμως εκείνη που μια βραδιά του φθινοπώρου, πριν από 14 ακριβώς χρόνια, τον έκανε να παραβλέψει μια σημαντική ημερομηνία - με άμεσο αποτέλεσμα, την πτώση του τείχους του Βερολίνου και, συνακόλουθα, την αλλαγή της ροής της παγκόσμιας ιστορίας.
9 Νοεμβρίου 1989, 6.30 μ.μ.. Στο Κέντρο Τύπου στην οδό Μόρενστρασε του Ανατολικού Βερολίνου, ο κ. Σαμπόβσκι, το νούμερο 3 - τότε - του ανατολικογερμανικού κομμουνιστικού κόμματος (ύστερα από τον γενικό γραμματέα Εριχ Χόνεκερ και τον ορισμένο διάδοχό του Εγκον Κρεντς) δίνει συνέντευξη στους ξένους ανταποκριτές. «Μία από τα ίδια» σημειώνει κατά την έναρξή της ένας από αυτούς. Αυτό συνεχίζεται και όταν ο ομιλητής αρχίζει να διαβάζει αποσπάσματα από νέα απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος. Για αλλαγή των διατάξεων περί ταξιδίων στο εξωτερικό είναι εδώ ο λόγος. Για κατάργηση των περιορισμών. Για ελεύθερη διακίνηση. «Από πότε θα ισχύει αυτό;» ερωτά ιταλός δημοσιογράφος. «Από όσο ξέρω... από τώρα, αμέσως» είναι η απάντηση. H ατμόσφαιρα ηλεκτρίζεται ξαφνικά. Οι δημοσιογράφοι εγκαταλείπουν τρέχοντας την αίθουσα. Στις 7.05 μ.μ. το πρακτορείο Associated Press χρησιμοποιεί ως πρώτο τον όρο «άνοιγμα των συνόρων». Και λίγα λεπτά αργότερα η γερμανική τηλεόραση επιβεβαιώνει ότι η «Ανατολική Γερμανία ανοίγει οριστικά τα σύνορα».
H πραγματικότητα, που κρυβόταν στις λεπτομέρειες, ήταν βέβαια διαφορετική. Στην απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής αναφέρεται ρητά, ότι το άνοιγμα θα γινόταν όχι αμέσως, αλλά από τις 4.00 π.μ. της επόμενης ημέρας, έτσι ώστε να υπάρξει χρόνος για την ειδοποίηση των συνοριακών αρχών και η όλη υπόθεση να φανεί σαν κάτι που ελέγχουν πλήρως οι ανατολικογερμανικές αρχές. «Δεν υπήρξε κάτι τέτοιο στο χαρτί που μου παρέδωσαν» έλεγε αργότερα ο κ. Σαμπόβσκι. «Ο Γκύντερ παρέβλεψε, ως συνήθως, τα ψιλά γράμματα. Αυτό ήταν που προκάλεσε το χάος στα σύνορα. Με αποτέλεσμα να χάσουμε μαζί με τον έλεγχο και την πολιτική ηγεμονία στη χώρα» ήταν η απάντηση του κ. Κρεντς.
Το υπόλοιπο ήταν γενική έξοδος προς το Δυτικό Βερολίνο, που διήρκεσε ολόκληρη τη νύχτα. Υστερα από αρχικούς δισταγμούς η Λαϊκή Συνοριακή Φρουρά προχωρεί στην εκτέλεση μιας απόφασης, για την οποία έχει ακούσει μόνο από την τηλεόραση. «Το μόνο που προσέχαμε μετά ήταν να μη μας κλέψουν τα όπλα» έλεγε ένας αξιωματικός.

H αρχή γίνεται στις 10.30 μ.μ. στο φυλάκιο της οδού Μπορνχόλμερ Στράσε. Λίγο αργότερα σηκώνονται οι μπάρες και στις άλλες διαβάσεις ανάμεσα στα δύο τμήματα της πόλης, ενώ πολλοί νεαροί, οπλισμένοι με σφυριά, σμίλες και καλέμια, ανοίγουν τρύπες στο Τείχος. «Ηταν το πιο θορυβώδες πάρτι που έγινε ποτέ τη νύχτα» έγραψε μια εφημερίδα. Και το μεγαλύτερο - με συμμετοχή 3,5 εκατομμυρίων Βερολινέζων από Ανατολή και Δύση. «Οποιος κοιμάται απόψε είναι νεκρός» ήταν το κυρίαρχο σύνθημα.
Ανατολικό Βερολίνο, Νοέμβριος του 1999. Συνέντευξη Τύπου με τον τελευταίο κομμουνιστή πρωθυπουργό της Ανατολικής Γερμανίας Χανς Μόντρο. «Πήγα από τις 9 για ύπνο εκείνη τη νύχτα, επειδή δεν περίμενα να συμβεί κάτι το εξαιρετικό» λέει και προσθέτει: «Σύμφωνα με την απόφασή μας το άνοιγμα των φυλακίων προβλεπόταν για την επόμενη ημέρα».
«Και εσείς, κοιμηθήκατε επίσης καλά τη νύχτα της 9ης Νοεμβρίου;» ερωτάται λίγο αργότερα ο κ. Κρεντς. «Δεν έκλεισα μάτι» είναι η απάντηση. «Ημουν όλη τη νύχτα στο κτίριο της Κεντρικής Επιτροπής, από το οποίο έδινα οδηγίες στην αστυνομία και στον στρατό να αποφύγουν κάθε σύγκρουση με τους πολίτες».
Ο κ. Μόντρο ήταν λοιπόν από τους λίγους ζωντανούς-«νεκρούς» εκείνης της νύχτας. Πολιτικά ήταν όμως ολόκληρο το κομμουνιστικό κόμμα νεκρό. H ληξιαρχική πράξη του θανάτου του υπεγράφη από το ίδιο, την 16 Δεκεμβρίου 1989 σε συνέδριό του στο γήπεδο της «Δυναμό», με τη μεταβάπτισή του από κομμουνιστικό (SED) σε Κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού PDS. H μεταβάπτιση δεν οδήγησε όμως σε πλήρη μεταλλαγή του: το PDS απέταξε μεν την πολιτική του SED, δήλωσε δε νομικός διάδοχός του για να μπορέσει να κρατήσει την τεράστια περιουσία του. Εις μάτην καλούσε στο ίδιος συνέδριο ο περίφημος «αντιφρονών» Ρούντολφ Μπάρο τους «γερμανούς κομμουνιστές» να διαλύσουν έστω και για 24 ώρες το παλιό κόμμα τους και να προχωρήσουν κατόπιν σε επανίδρυση ή σε ίδρυση νέου. Τα παλιά στελέχη, πολλά εκ των οποίων - όπως απεδείχθη αργότερα - ήταν πράκτορες της μυστικής υπηρεσίας ασφαλείας Στάζι που απέτρεψαν την αυτοδιάλυση. Και αυτό το πληρώνει ως σήμερα το PDS, που δεν μπορεί να απαλλαγεί από το στίγμα του «μετακομμουνιστικού» πρακτορείου της Στάζι.
H πτώση του Τείχους δεν οφείλεται, βέβαια, κυρίως σε ατομικά λάθη. Το καθεστώς του υπαρκτού σοσιαλισμού βρισκόταν από καιρό σε πλήρη σήψη - χωρίς λεφτά και χωρίς προοπτική οικονομικής ανάκαμψης. «Μας επισκέπτονταν καθημερινά απεσταλμένοι του Χόνεκερ για να μας πουν πως είναι χρεοκοπημένοι και χρειάζονται άμεσα πίστωση» αποκάλυψε τις προάλλες ανώτατος δυτικογερμανός υπάλληλος, που το 1989 υπηρετούσε στο υπουργείο Οικονομικών, στη Βόννη. «Ως αντάλλαγμα πρόσφεραν την απόλυση πολιτικών κρατουμένων και τη χαλάρωση των περιορισμών στα ταξίδια των Ανατολικογερμανών». Και κάτι που υποθέτει ο ίδιος: «Στα τέλη του '89 ο Χόνεκερ φαινόταν αποφασισμένος να ξεπουλήσει το Τείχος - παρ' όλο που συνέχιζε να λέει ότι αυτό και μετά 100 χρόνια θα στέκεται ακόμη».
Αλλά ούτε και εξωτερικά στηρίγματα είχε το καθεστώς. Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ είχε εξαγγείλει τη λήξη του «δόγματος Μπρέζνιεφ», που έδινε στη Σοβιετική Ενωση «αυτοδίκαια» το δικαίωμα επέμβασης στις χώρες του ανατολικού μπλοκ. Και έτι χειρότερα για τον Χόνεκερ: στην τελευταία επίσκεψή του στο Ανατολικό Βερολίνο, με αφορμή τα 40ά γενέθλια της Ανατολικής Γερμανίας την 8η Οκτωβρίου 1989, ήταν - με εξαίρεση τον καθιερωμένο ασπασμό στόμα με στόμα - κάθε άλλο φιλικός προς τον Χόνεκερ. Αντίθετα, φιλικά αισθήματα έδειχνε προς τους διαδηλωτές στην ίδια πόλη, που με το σύνθημα «Γκόρμπι, Γκόρμπι - βοήθα» ζητούσαν την εφαρμογή της περεστρόικα και στην Ανατολική Γερμανία.
Το αποφασιστικό χτύπημα ήρθε όμως από τα «κάτω», από τα «κινήματα των πολιτών»που είχαν ως ορμητήριο - ελλείψει άλλων φορέων - την εκκλησία των Διαμαρτυρομένων. Παράδειγμα, οι «διαδηλώσεις της Δευτέρας» στη Λειψία, στις οποίες συμμετείχαν δεκάδες χιλιάδες άτομα, με μόνιμη αφετηρία την εκκλησία Σανκτ Νικολάι. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί και η απόδραση χιλιάδων πολιτών μηνιαίως, κυρίως μέσω των δυτικών πρεσβειών στην Πράγα και στη Βουδαπέστη, αλλά και από τα σύνορα της Ουγγαρίας και της Γιουγκοσλαβίας προς την Αυστρία. Ολα αυτά υπονόμευσαν το καθεστώς σε βαθμό ώστε να μην μπορεί πλέον να ασκήσει εξουσία. Το αποτέλεσμα ήταν μια «εσωτερική έκρηξη» (implosion) που οδήγησε και στην εσωτερική κατάρρευση του καθεστώτος.
Γιατί επελέγη η «αναίμακτη λύση»
Ενα από τα λίγα αινίγματα που θεωρούνταν, μέχρι πρότινος, άλυτα ήταν το αν η ηγεσία του κομμουνιστικού κόμματος σχεδίαζε ή όχι τη βίαιη καταστολή του κινήματος. Οι νεότερες έρευνες επιβεβαιώνουν όμως ότι τα σχέδια επέμβασης που υπήρχαν στο χρονοντούλαπο δεν ανανεώθηκαν το 1989. Και αυτό επειδή μεγάλο μέρος των μεσαίων κομματικών στελεχών τάχθηκε κατά της βίας, αλλά και επειδή οι δυνάμεις ασφαλείας είχαν χάσει - εν όψει των μεγάλων κινητοποιήσεων - το ηθικό τους. H «αναίμακτη λύση της κρίσης» λοιπόν, για την οποία επαίρεται ιδιαίτερα ο κ. Εγκον Κρεντς - που από τα μέσα Οκτωβρίου 1989 είχε διαδεχθεί τον Χόνεκερ στην κομματική και κρατική ηγεσία -, στηρίχθηκε προφανώς στον υπολογισμό ότι η εφαρμογή βίας θα απέφερε μάλλον το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
«Ο,τι και να κάναμε τότε μας έβγαινε λάθος» αναγνωρίζει σήμερα ο Γκύντερ Σαμπόβσκι. Το «λάθος» του την 9η Νοεμβρίου απεδείχθη όμως «ορθότερο» από κάθε «ορθή» απόφαση - αφού οδήγησε άμεσα στην πτώση του Τείχους.
Ν. ΧΕΙΛΑΣ | Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2003

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τον σημερινό Μαραθώνιο της Αθήνας


Παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες διεξήχθη με επιτυχία ο 27ος κλασικός Μαραθώνιος της Αθήνας.
Πριν και κατά τη διάρκεια της εκκίνησης έβρεχε στην πόλη του Μαραθώνα.
Η βροχή συνόδευσε τους αθλητές μέχρι το Πικέρμι.

Νικητής ο Κενυάτης KIPKURUI JOSEPHAT με χρόνο 2:13:44

Κενυάτες και ο 2ος και ο 3ος νικητής,εδώ όλοι μαζί στο βάθρο

Ο Αττικός ουρανός ήταν μουντός και δεν βοήθησε στην προσέλευση θεατών

Οι λιγοστοί που παραβρέθηκαν στο Καλλιμάρμαρο χειροκρότησαν με την καρδιά τους όλους τους αθλητές,κάθε ηλικίας,φύλου και φυλής


Ο πρώτος 'Ελληνας που τερμάτισε ήταν ο Δημήτρης Θεοδωρακάκος στη 12η θέση με χρόνο 2:26:27

Τον Θεοδωρακάκο ακολούθησαν στη 13η θέση

ο Γιώργος Καραβίδας και στη 14η ο Βασίλης Ζαμπέλης

Και στη 15η θέση ο Δημοσθένης Ευαγγελίδης

Πρώτη γυναίκα η Γιαπωνέζα OZAKI AKEMI με χρόνο 2:39:56

Από Ελληνικής πλευράς νικήτρια ήταν η  Γεωργία Αμπατζίδου με 2:44:23 κατετάγη στην 5η θέση
(δυστυχώς δεν τη "συλλάβαμε"),στην 6η θέση η Μάγδα Γαζέα  με 2:44.28

Η μοναξιά του Μαραθωνοδρόμου καταμεσής στη Βασ.Σοφίας

Πολύ ωραίο στυλ

Αθλητές,γονείς και μωρά πλάι πλάι

Στο ύψος του Ευαγγελισμού σε 3 ώρες και 15'

Στο Πάρκο Ελευθερίας οι εθελοντές προσφέρουν νερά κι αναψυκτικά στους δρομείς


Μπροστά στο Μέγαρο Μουσικής

Οι  Μαραθωνοδρόμοι που συμμετέχουν στον 27ο Μαραθώνιο της Αθήνας
διέρχονται μπροστά από την Αμερικάνικη Πρεσβεία

Ο αγώνας είναι αφιερωμένος στη μνήμη του αγωνιστή της Ειρήνης Γρηγόρη Λαμπράκη





Στο βάθος ο σκύλος συμπαρίσταται

Πλατεία Μαβίλη,πανέμορφη

Μπροστά στον Πύργο των Αθηνών

Στη συμβολή Κηφισίας,Αλεξάνδρας και Φειδιπίδου



Στο δρόμο που χάραξε ο πρώτος Μαραθωνοδρόμος πριν 2500 χρόνια,στη Φειδιπίδου στους Αμπελοκήπους

Ολες οι ηλικίες ήταν εκεί

Στη Μιχαλακοπούλου,δεν υπήρχε κουράγιο για παραπάνω!

Η κλούβα που βλέπετε μεταφέρει αθλητές που έχουν εγκαταλείψει τον αγώνα

ανοίγει η πόρτα κι ένας "παγαπόντης" (Νο 2568) κατεβαίνει και συνεχίζει τον αγώνα από εδώ και κάτω

Η δεσποινίδα που οδηγεί το ΙΧ απαιτεί από τον τροχονόμο να σταματήσει τον αγώνα για να περάσει

Αεροπλανάκι για καπέλο στο κεφάλι της αθλήτριας

Και η Σάρα παρακολουθεί με ενδιαφέρον την προσπάθεια των δρομέων


Ο Δαυϊδ κι ο Γολιάθ ήταν εκεί

Με πλήρη εξάρτιση αγωνιστή της Μάχης του Μαραθώνα

Βαδίζουμε προς το τέλος



Εισπράξαμε και αρκετά πολυεθνικά χαμόγελα

Για όσους έχουν την απορία τι γίνονται τα ρούχα των αθλητών!
Τοποθετούνται σε τσάντες με τον αριθμό της φανέλας του κάθε αθλητή  επάνω και μεταφέρονται από την αφετηρία στον τερματισμό με φορτηγά.
Ολα τα αποτελέσματα του 27ου κλασικού Μαραθωνίου της Αθήνας θα τα βρείτε εδώ.

Read more: Go to TOP and Bottom